یک معضل اجتماعی ناب شده
از تاب بیفتاده و بی تاب شده
انگار که عشق است پناهش بدهید
آن خانه به دوش،کارتن خواب شده
الیاس اسدزاده
تو رفتی قلب خود چون سنگ کردی
دوباره پای عشقو لنگ کردی
برو خیاط خوبی هم نمیشی
ببین بازم دلم رو تنگ کردی
محمد جوان
باتو نخواهم ماند
باتو دگرهرگزنخواهم ماند
ازتودگرشعر پرازسوزوگداز،هرگز نخواهم گفت
دیگرسراغ قصه های تلخ و شیرین ــــ خسرو وشیرین
باتونخواهم رفت
ازگفتن یک دوستت دارم
شب تا سحر بیخود برای خود
ازشادی بیحدومرز کودکانه ام
کاخی نخواهم ساخت
قصه نخواهم بافت
امشب همین امشب
دست همه داراییم راخاطراتم را ـــ دردست میگیرم
یک جامه دان امید برمیدارم وتنها
ازراه ترکستان
تفریح کنان ازمرز هیچستان ... ردمیشوم
شاید رسیدم ناکجا آباد
یاهر کجا آباد
ای مثل من شبگرد
من که دلم را ازکنار جوی مفت آباد پیدا نکرده ام
ای بدتراز من برسرهرکوی وبرزن ... تحت پیگرد
ای همچومن رسوا
من موی خود را درغمت جوگندمی کردم
برخویش میدانم که بدکردم
راه نشاطم خوب میدانم ... که سدکردم
دیشب ولی راحت نشستم چون ابوریحان
تاصبح آن نادرستاره ام رصد کردم
عزم خودم راجزم کرده ام
امشب همین امشب
داراییم این چند دفتر را
برداشته ازمرز هیچستان
رد میشوم ... امشب همین امشب
تاهرکجا باشد
هرجا خدا خواهد
تا هرچه باداباد
سلیمی
نذار دست دلم رو شه برای عاشقی دیره
رسیدم جاده ی بن بست دلم اروم نمیگیره
نگاهم غرق تردیده همه دنیای من مبهم
لبم می خنده ابر غم دل و دنیا مو میگیره
غریبه
قصد رفتن که میکنی
-رفته نرفته-
من ِ عاشق چنان می دود
که خودم جا می مانم...
---------------
راست راست راه میروی
و صاف زل میزنی به چشمانم.
تلاش بیهوده نکن...
به هیچ صراطی مستقیم نمیشوم.
----------
دلم را که می شکنی
قوم و خویش ستاره ها می شوم...
بی تردید آنها هم
روزی خورشید بوده اند...
توفان